Bez ściemniania. O strzygoniu słów kilka

Przebrany za lektora prezydent Krzysztof Chojniak odczytał maluchom wychowawczą bajkę „Straszydła i Straszydełko”. Szkoda, że dorosłym nie poczytał o strzygach i strzygoniach, gdzieś w scenerii jakiegoś uroczyska, np. na terenie „Metalplastu”.

Strzyga, kobiecy demon bądź strzygoń - męski odpowiednik, wywodzą się z prasłowiańskiej demonologii ludowej. Dawni Słowianie wierzyli, że wampiryczną strzygą stawał się taki człowiek, co to powrócił ze świata umarłych na ziemię pod postacią niewiasty o ptasich szponach, aby żywić się krwią dzieci. Tak strzyga mściła się za krzywdy wyrządzone jej za życia i brak godnego pochówku. Lektura takich właśnie historii byłaby akurat na czasie pożyteczną przeciwwagą dla szerzącego się nad Wisłą w rozmiarach absurdu anglosaskiego święta wydrążonych dyń ze świeczką w środku. Oj, cudze chwalicie, a swego nie znacie!

I prezydent Chojniak raz jeszcze: na 10 listopada Sąd Okręgowy zapowiada ogłoszenie wyroku w procesie o ochronę dóbr osobistych z powództwa prezydenta przeciwko redaktorowi i wydawcy lokalnego internetowego brukowca. Prezydent żąda usunięcia naruszeń i przeprosin za rozpowszechnianie nieprawdziwych insynuacji na temat jego życia osobistego, godzących w jego dobre imię, jak i w sprawowanie samego urzędu. Wnosi też o zasądzenie 60 tys. zł zadośćuczynienia. Ponieważ rozprawa toczyła się za zamkniętymi drzwiami, to ja przy otwartej kurtynie informuję, że trybunalskie środowisko dziennikarskie, solidarnie i zgodnie, w żadnej mierze nie utożsamia się ze sposobem uprawiania dziennikarstwa przez ów brukowy portal, ponieważ nie trzyma on żadnych standardów tego zawodu. Nawet, jak na brukowiec.

Prezydent Chojniak nie dla każdego z nas jest może bohaterem naszych bajek, ale my krytykujemy jego postępowanie i decyzje, nie niszcząc jego godności osobistej. Piszemy o ludziach, nie opluwając ludzi. W krytyce - momentami ostrej - odróżniamy kulturę od chamstwa.