Pogrzeb Małgorzaty Brylskiej w Piotrkowie. Tłumy ludzi pożegnały wicedyrektor Szkoły Podstawowej nr 3 w Piotrkowie ZDJĘCIA

Pogrzeb Małgorzaty Brylskiej w Piotrkowie

W poniedziałek na Starym Cmentarzu w Piotrkowie odbył się pogrzeb Małgorzaty Brylskiej. Wieloletniego pedagoga i wicedyrektor Szkoły Podstawowej nr 3 w Piotrkowie pożegnało kilkaset osób: rodzina, przyjaciele, nauczyciele i wychowankowie, których uczyła oraz obecni uczniowie. Wśród uczestników pogrzebu byli m. in. Włodzimierz Chróścik prezes Krajowej Rady Radców Prawnych, prezydent Piotrkowa Krzysztof Chojniak, wiceprezydent Piotrkowa Andrzej Kacperek, poseł Cezary Grabarczyk radna Marlena Wężyk-Głowacka. Małgorzata Brylska zmarła 27 czerwca 2023 roku, miała 61 lat.

Małgorzata Brylska wicedyrektor SP 3 w Piotrkowie - wspomnienie najbliższych:

Małgorzata Brylska była pedagogiem przez wielkie P. Wychowała kilkanaście roczników dzieci, które pod jej opieką rozwijały skrzydła, odkrywały swoje umiejętności i talenty. Pracowała nie tylko z dziećmi, ale także z rodzicami, którzy mogli czerpać z jej wiedzy i doświadczenia – była w tych kontaktach otwarta, życzliwa i rozważna. Dlatego dzieci ją kochały, a wielu rodziców szanuje i ciepło wspomina do dzisiaj.

Karierę zawodową rozpoczęła na jednym z najtrudniejszych odcinków pedagogicznej pracy – jako wychowawca w Domu Dziecka w Tarasce. Razem z mężem i malutkim synem przeprowadziła się do Taraski i przez kolejne lata dawała wychowankom tej placówki nie tylko wspaniałą opiekę wychowawczo-dydaktyczną, ale przede wszystkim ciepło, poczucie bezpieczeństwa i wsparcie w najtrudniejszych chwilach ich życia.

Małgorzata Brylska w pracy była zawsze znakomicie przygotowana, kompetentna, odpowiedzialna bardziej niż ktokolwiek mógł tego oczekiwać. Zarządzała sprawnie i sprawiedliwie, przychodziła do szkoły pierwsza i nie wychodziła do chwili, gdy wszystko było załatwione jak należy. Była tytanem pracy, która na piątki zdawała nie tylko egzaminy szkolne, ale i najważniejsze życiowe.

Dom, który stworzyła wraz z mężem, otulał ciepłem, zapraszał serdecznością gospodarzy i pyszną kuchnią. Była i żyła przede wszystkim dla swoich najbliższych, bezwarunkowo wspierała ich w sprawach osobistych i wyzwaniach zawodowych. Skromna, dyskretna, taktowna, zawsze w gotowości, by pomóc w potrzebie i opowiedzieć się po stronie słabszych. Tak żyła i tak odchodziła, nawet w chorobie dając świadectwo klasy i godności.

Odeszła za wcześnie, pozostawiając w sercach swoich bliskich, przyjaciół, współpracowników bolesną wyrwę. Cześć Jej pamięci.