Bez ściemniania. Wychowanie obywatelskie: Godzina W

Jestem przy rondzie Sulejowskim. Wyją modulowanym dźwiękiem syreny. No, chyba nie nalot...
W zasięgu oka mam część ulicy Sulejowskiej i całe rondo z dobiegającymi doń Skłodowskiej-Curie, Jerozolimską, Kopernika i Śląską. Ruch aut jak co dnia. Nie zatrzymało się ani jedno. Ludzie szli sobie, szli. No tak - piotrkowianie - pomyślałem od razu. Ale przecież zaraz, zaraz! To tranzyt, przez to rondo mkną też inne rejestracje, cała Polska. Wszak zna to miejsce każdy polski kierowca.

Powstanie zakończyło się kapitulacją po 63 dniach. Poległo lub zostało zamordowanych przez Niemców 18 tys. powstańców i ok. 180 tys. cywilów.
Czy ktoś miał w ręku "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego"? Albo lepiej - słyszał kto może jak Białoszewski czyta do mikrofonu tę własną narrację? Przejechał się ktoś w weekend do Muzeum Powstania Warszawskiego? Zabrał dzieci?

Ej, Piotrków to nie Warszawa, usłyszę pewnie. I tu zgoda. Bo wieczorem widzę w telewizorze, przeglądam galerie zdjęć, jak na skrzyżowaniu Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich zamarł ruch. Stanęły samochody osobowe, zahamowały taksówki, zatrzymała się komunikacja miejska. Kierowcy wysiedli z pojazdów, jedni wcisnęli klaksony, inni salutowali do odkrytej głowy. Kto miał, zdjął czapkę. Na chodnikach tłumy przechodniów w milczącym hołdzie stolicy. A nieliczni to warszawianie z korzeniami.

Tuż przed 67. rocznicą hekatomby szef MSZ nazwał ją na twitterze "narodową katastrofą", dołączając link do strony internetowej "przeciwników kultu sprawców powstania". Cóż, krowa porusza się z gracją tylko w starej reklamie czekolady Terravita. I łatwo oceniać z perspektywy fotela i pełnego żołądka. Tak, dowódcy wydali taki rozkaz. Ale ludność tylko na ten znak czekała.

Pan Sikorski pewnie to wie, ale czy wszyscy ci z ronda w poniedziałek też?