Likier anyżkowy przygotujesz z krajowego zioła. Ten leczniczy trunek pomaga na trawienie i kaszel. Nie pomyl tych nasion z anyżem i kminkiem

Nalewka anyżkowa powstaje zgodnie z nazwą z anyżku. Są to drobne nasiona rośliny o nazwie biedrzeniec anyż, która jeszcze wdzięczniej brzmi po łacinie (Pimpinella anisum). Zioło to rośnie powszechni w Polsce i jest popularną przyprawą kulinarną.

Czytaj też: Na reumatyzm pomogą przyprawy, to potwierdzone

Anyżku nie należy mylić z anyżem gwiazdkowatym, z którego też robi się nalewkę czy likier. Jego nazwa to badian właściwy (Illicium verum). Jest to przyprawa korzenna, którą pozyskuje się w Azji.

Do anyżku podobne są nasiona fenkułu, czyli kopru włoskiego. Mają podobny wygląd, zapach i smak, choć są bardziej podłużne i zielone. Należą do tej samej rodziny selerowatych i mają zbliżone właściwości zdrowotne. Można stosować je wymiennie, a także razem – jak ma to miejsce w naszym przepisie.

Jest jeszcze ponadto spokrewniony kminek zwyczajny (Carum carvi) oraz bardziej intensywny kmin rzymski, czyli kumin (Cuminum cyminum). Też wyglądają podobnie, dlatego warto upewnić się, że wybraliśmy właściwe nasiona.

Likier anyżkowy to leczniczy trunek pochodzący z Włoch, z regionów Lacjum i Marche. Przepis i tradycyjna nazwa – Mistrà – pochodzi od greckiego miasta, które zostało podbite w latach 1700-1800. przez Republikę Wenecką.

Poniższy przepis na likier Mistrà pochodzi z klasztoru Santa Maria delle Ros w Sant’Angelo in Pontano. Otrzymany trunek można nazwać także nalewką, bo jest przygotowywany w analogiczny sposób.

Przepis na tradycyjny likier z anyżku:
Składniki:

• 1 pomarańcza,
• 25 g nasion anyżku biedrzeńca,
• 15 g nasion kolendry,
• 5 g nasion kopru włoskiego,
• 0,5 l spirytusu 95 proc.
• 0,5 kg cukru,
• 0,75 l wody.

Przygotowanie:

1. Otrzyj aromatyczną część skórki pomarańczy.
2. Umieść skórkę wraz z przyprawami w butelce, zalej spirytusem i odstaw na 8 dni.
3. Po tym czasie odcedź płyn przez sitko i umieść z powrotem w butelce.
4. Zagotuj wodę i rozpuść cukier, po czym wystudź roztwór.
5. Wlej syrop cukrowy do nalewu, połącz i rozlej płyn do ciemnych butelek.
6. Odstaw na co najmniej 1 miesiąc.
7. Dawkowanie nalewki w przypadku dolegliwości to porcja do 20-30 kropli (do 1/2 łyżeczki) maksymalnie 2 razy dziennie.

Biedrzeniec anyż stosowany w nalewce zawiera cenne związki o leczniczym działaniu, które przenikają do produktu końcowego. Mają one właściwości:

• wykrztuśne,
• rozkurczowe na mięśnie,
• przeciwbakteryjne.

To sprawia, że anyżek hamuje nadmierną fermentację treści jelitowe, zapobiega gromadzeniu się gazów i ułatwia ich wydalanie, czyli działa wiatropędnie. Pomaga także przy niestrawności i nieżycie jelit.

Anyżek to także składnik mieszanek przeciwkaszlowych, który ułatwia oddychanie i pomaga zwalczać patogeny. Poleca się go zarówno w kaszlu suchym, jaki i mokrym. Pomaga rozrzedzać wydzielinę i ją odkrztuszać.

Sprawdź też: Tak oczyścisz płuca. Pij te napary ziołowe

Działanie rozkurczające nasion Pimpinella dotyczy nie tylko mięśni gładkich w układzie pokarmowym, ale także te szkieletowe. Dzięki temu działa lekko przeciwbólowo.

Takie właściwości mają też wyciągi alkoholowe z anyżku, takie jak nalewka i likier. W etanolu rozpuszczają się bowiem składniki olejku eterycznego z tej rośliny, który odpowiada za najbardziej cenne właściwości nasion.

Warto też wiedzieć, że starożytnym Rzymie biedrzeniec anyż stosowano na choroby serca i męską niepłodność, natomiast w czasach średniowiecznych był uznanym środkiem przeciwko chorobom zakaźnym. Dzisiejsza nauka być może potwierdzi jeszcze te właściwości.

Nalewki z anyżku, także w formie likieru, nie powinny pić osoby, dla których niedozwolony jest alkohol. To zwłaszcza kobiety ciężarne i karmiące piersią, a także dzieci i osoby niepełnoletnie oraz osoby z pewnymi chorobami (np. serca) i zażywające określone leki. Informacje o możliwych interakcjach z alkoholem należy sprawdzić w ulotce dołączonej do opakowania.

Przeciwwskazaniem do spożywania anyżkówki to także uczulenie na biedrzeniec anyż czy inne spokrewnione rośliny selerowate (dawniej baldaszkowate).

Ze względu na działanie estrogenne biedrzeńca anyżu i jego przetworów nie powinny jeść osoby z nowotworami hormonozależnymi, zwłaszcza podczas leczenia, a także czynną endometriozą.