Bez ściemniania. Jego zdjęcia sztuką obserwacji - felieton Pawła Lareckiego

Bez ściemniania. Jego zdjęcia sztuką obserwacji - felieton Pawła Lareckiego

Przygodę z tym tygodnikiem, trwającą mniej więcej 20 lat, zaczynał u progu lat sześćdziesiątych. A wszystko zaczęło się od przekazania redakcji kilku zdjęć. Był też długoletnim pracownikiem FMG „Pioma”, gdzie parał się fotografią techniczną. Wtedy trzeba było mieć pojęcie o robieniu zdjęć, gdyż o elektronice w aparatach fotograficznych nikt wówczas nie marzył.

– To na kiedy mają być te zdjęcia? Na wczoraj! – i pan Tadeusz ruszał w teren. Dobrze rozpoznawany na ulicy dokumentalista utrwalał więc na kliszy – takie były realia tamtej Polski – wszelkie oficjałki, „kumitety” i „plenuma”, ale także Piotrkowa życie gospodarcze, kulturalne i sportowe. Jego świetne zdjęcia zatrzymane są na stronicach roczników gazety, przechowywanych w miejskiej bibliotece, a także można je odnaleźć na kartach wielu albumów.

A skoro już o zdjęciach mowa, to przejrzałem sobie (polecam!) przygotowaną przez kolegów z „7 Dni” całą galerię fotografii piotrkowskich, dobrze znanych polityków (i politykierów) pod hasłem „Wczoraj i dziś”. Jak wyglądał kiedyś prezydent, posłowie i radni, a jak oni wyglądają obecnie. Słowem, przed jesiennymi wyborami do samorządu lokalnego – niezłe kino!

Rolnikiem ani choćby działkowiczem nie jestem, a ziemi mam tyle, co w doniczkach, ale przy okazji obchodów 40-lecia Rodzinnych Ogródków Działkowych „Słoneczna Polana” dowiedziałem się, że prezesem zarządu tych ogródków jest – nomen omen – pan… Ogrodniczak. Tomasz, zresztą. Notabene, w tym samym czasie na działkach widziany był pan Krzysztof Chojniak. Niewykluczone, iż rozglądał się za jakąś zadbaną działeczką z gustowną altanką.

– Polityka to kryształowy wazon pełen rzygowin! – wrzasnął na mnie nagle, całkiem osłupiałego, spokojny wszak na ogół inny pan, którego ja przecież grzecznie tylko spytałem, dlaczego on nie kandyduje, skoro od lat namawiany jest przez różne środowiska do wystawienia swojej kandydatury w walce o najważniejszy gabinet w magistracie. A jest to nader zacna nad Strawą persona.