Bez ściemniania. Komendantura czy śmiech na sali.

Pamiętacie inspektor Renatę Kasprzyk-Papierniak? Zanim szeryf w spódnicy zdążyła rozłożyć papierzyska na biurku i nim znalazła miejsce na szpilki w szafce, to już ją Łódź ze Szkolnej zabrała. Po 75 dniach urzędowania!

Dziś już nikt nie pamięta nazwisk ani twarzy tych komendantów (nie mówiąc już o zastępcach!), z których żaden nie zagrzał dłużej miejsca w Piotrkowie. Co rok to prorok. Chyba tylko jasnowidz Jackowski jest zdolny przewidzieć, czy podinsp. Krzysztof Mikułowski wytrwa nad Strawą do wiosny!

Na żenująca hucpę zakrawają więc w tej sytuacji te wyprężone na baczność uroczystości z całowaniem w przyklęku sztandarów, kropidłem, naręczami bukietów wręczanymi w wiernopoddańczym hołdzie przez lokalnych notabli i kolejnymi pustymi obietnicami nowych komendantów. Policyjna karuzela stanowisk wiruje coraz szybciej. Tak samo w Łodzi. I w całym kraju. Personalne roszady są istną plagą tego resortu, zarówno za rządów Platformy, jak i PiS-u. Gdzie tu powaga tej państwowej formacji, gdzie szacunek dla obywateli opłacających tę ważną służbę? Głupich robi się z nas i z funkcjonariuszy komend. Przecież cierpi na tym poczucie bezpieczeństwa ludności, bo słaba policja to silni przestępcy.

Ale jeszcze lepszy kabaret odegrali w piotrkowskiej komendzie Państwowej Straży Pożarnej: tutaj mł. brygadiera Mariusza Wojcieszko odwołali raptem po 60 dniach! No jaja nie do wytrzymania! Czy ktoś nad tym cyrkiem ma w ogóle kontrolę? Gdzie są granice blamażu? Czy aby na pewno w taki sposób ministerstwo kierowane uprzednio przez Sienkiewicza od ośmiorniczek i Piotrowską od katechezy, a ostatnio - Błaszczaka od prezesa, buduje sobie autorytet? Ministrze Brudziński, wszak ksywa „Jojo” chyba zobowiązuje - pokaż pan, że rządzisz praktycznie, a nie jak tamci - teoretycznie tylko! Polityka kadrowa Policji leży. I kwiczy! Na tym tle omal 18-letnie zawiadywanie komendą Straży Miejskiej przez Jacka Hofmana jawi się jako prawdziwa opoka stabilności.