Bez ściemniania. Pasja i klasa nagrodzone!

Zarówno w relacji lekarz - pacjent, jak i jako badacz regionalista, zamiłowany historyk. Po drugie, rozmówca (słuchacz) nie ma wątpliwości co do jego wiedzy, wiarygodności i profesjonalizmu w obu tych - jakże różnych przecież - obszarach. Po trzecie - to człowiek z pasją. I z klasą. A po czwarte i najważniejsze: nie jest pewnie aż tak wielką sztuką posiąść jakiś zasób faktów, natomiast trzeba naprawdę iskry bożej, ażeby je umieć przekazać. Szczególnie zaś - historię. A w tym tegoroczny nasz Laureat, łączący w sobie powagę wykładowcy z talentem, rzekłbym - showmana, jest niezrównany.

Tzw. budżet obywatelski. Dlaczego tak zwany? Bo z roku na rok ta z założenia proobywatelska akcja coraz bardziej staje się karykaturą. Zwycięska wreszcie, po dwu latach bojów, naprawa popeerelowskiego chodnika pełnego dziur, krzywych płyt i błocka, na ulicy Iwaszkiewicza (od bloku przy Kostromskiej 72 do przychodni przy Dmowskiego 47), czegoś co urąga cywilizacji XXI wieku, otrąbiona jest teraz jako sukces! No ludzie: coś tak elementarnie oczywistego, co przynależy przecież do (psich) obowiązków miasta (albo gdzie indziej administracji osiedla) - i co się przechodniom należy jak psu zupa, finansowane jest jako nadzwyczajne halo, jakieś fajerwerki - z budżetu obywatelskiego!

Co innego, gdyby - dajmy na to - mieszkańcy na tym chodniku wymyślili sobie np. wodotrysk albo palmę - to tak, wtedy istotnie, na takie ekstrawagancje, na coś ponadstandardowego, powinny iść pieniądze z takiego budżetu obywatelskiego, który właśnie był wydzielony z myślą o ekstrapomysłach zamieszkujących dany rejon, w groszowym zresztą, wymiarze, bo nie czarujmy się, jest to ochłap. I nie dość, że ochłap, to teraz on jest przeznaczany na... ułożenie paru metrów chodnika, żeby można było przejść suchą nogą, a przy tym jej sobie nie skręcić w kostce! Wypaczenie idei tego całego budżetu i kpiny z rozumu. Że też ludziska to gładko łykają…