Piotrkowianka jeździ na ścigaczu. Jej marzeniem jest rajd do Rumunii i Skandynawii

Wszystko zaczęło się kilka lat temu, gdy starszy brat zabrał ją na wycieczkę motocyklem. Od tamtej pory zakochała się w dwóch kółkach i jeśli gdzieś planuje podróż, to właśnie tym środkiem transportu.

- Moi bracia i tata jeżdżą na motocyklach, ale nigdy z tego nie korzystałam. Po jednej szalonej przejażdżce z bratem postanowiłam jednak nauczyć się jeździć i zrobić prawko - mówi Monika Dąbrowska, która już od sześciu sezonów każdą wolną chwilę spędza w podróży na dwóch kółkach. - Dopiero na kursie wszystkiego się uczyłam. Najbardziej stresujące było ćwiczenie hamowania awaryjnego, które wymaga rozpędzenia się i zatrzymania na dość krótkim odcinku - dodaje.

Monika ze względu na swój wzrost i drobną budowę ciała miała problem ze znalezieniem odpowiedniego motocykla. Ostatecznie wybór padł na ścigacza Hondę CBR 600 F4 Sport, który służy jej do dziś. - Trzeba dostosować to, czym się jeździ do swoich warunków. I tak konieczne było obniżenie go jeszcze o 4 cm, żebym palcami mogła dosięgnąć ziemi - dodaje ze śmiechem.

Ważna jest też waga, bo jeśli zdarzy nam się upaść, dobrze byłoby jednak móc podnieść naszą maszynę.

Piotrkowianka na początku nie jeździła z zawrotną prędkością, szybko jednak nabrała pewności w jeździe i teraz śmiało może rozpędzić się do ponad 200 kilometrów na godzinę. Jej rekordem jest 220 km/h. - Muszę przyznać, że jazda ścigaczem daje mi poczucie wolności i swobodę. Podoba mi się też to, że motocykliści pozdrawiają się wzajemnie na drodze, a poza tym wszyscy są dla siebie jak jedna wielka rodzina, nawet jeśli wcześniej nie znało się tej osoby. Są bardzo otwarci, życzliwi i przyjaźni - mówi Monika Dąbrowska.

Dzięki swojemu jednośladowi zwiedziła do tej pory całą Polskę. W kraju poleca przede wszystkim Pętle Bieszczadzkie - Małą i Wielką, które obfitują w zakręty dostarczające sporo emocji. Za granicą największe wrażenie wywarła na niej alpejska droga wysokogórska Hochalpenstrasse - Grossglocknerstrasse, która jest mekką wszystkich motocyklistów. - Droga ta pnie się serpentynami do krainy wiecznego śniegu. To 48-kilometrowa trasa oszałamiających widoków i serpentyn - mówi Monika.

Jak dodaje, czasem jest tak, że człowiek budzi się rano, wsiada na motocykl i już jest na drugim końcu Polski. Pije herbatę z cytryną, syci się krajobrazem i wraca pełen pozytywnej energii.

Piotrkowiance nie straszne są podróże w samotności, bo przecież zawsze znajdzie się ktoś, kto pomoże.

- Kiedyś jadąc do Bydgoszczy zabrakło mi paliwa na trasie i nim pomyślałam, przejeżdżający motocykliści już zrobili wszystko za mnie - wspomina Monika.

31-latka marzy o podróży do Rumunii i Skandynawii. Jeśli wszystko się uda, wybierze się tam już w przyszłym roku. Chciałaby wypić kubek gorącej czekolady na Nordkapp, czyli Przylądku Północnym.

W planach ma także zmianę motocykla ze względu na problemy z kolanami.

- Prostota, minimalizm i eliminacja wszelkich zbędnych elementów to właśnie bobber, którego chcę mieć. Każdy motocykl tego typu tworzony jest pod indywidualne zamówienie, dlatego zamierzam go złożyć sama lub przy czyjejś pomocy - mówi Monika. - Bobberki wyrażają punkt widzenia właściciela i jego nastawienie do świata. Mój z pewnością będzie drobny, ale z duszą - dodaje.

Pasją piotrkowianki jest również jazda konna oraz rajdy samochodowe. Ale to właśnie jazda motocyklem umożliwia jej zobaczenie mnóstwa pięknych miejsc i dlatego to ta forma aktywności pochłania jej cały wolny czas.