Bez ściemniania. Wybory 2018 rozstrzygnięte.

Albowiem będzie to czwarta z rzędu kadencja prezydenta. Radzę już dziś wyzbyć się złudzeń, że w wyborach Anno Domini 2018 szanse mogą mieć jacyś inni kandydaci. Te rachuby zostały właśnie pogrzebane (i to żywcem), zanim w ogóle się narodziły.

W starciu z urzędującym prezydentem, który swój urząd otoczył skutecznie szczelnym kokonem niewidzialnych nici, zależności, relacji i kontaktów, dysponującym wszakże wiernym aparatem lokalnej administracji, polegnie każdy. W głosowaniu Chojniak ze swoich rywali zrobi miazgę i rozłoży ich na obie łopatki. Przemieli, przeżuje i wypluje, by w asyście nadwornego orszaku i na białym koniu wkroczyć do Gabinetu Prostokątnego na I piętrze ratusza.

W zasadzie, ci naiwni ludzie mogliby darować sobie mrzonki o najważniejszym w mieście fotelu, gdyż szkoda czasu i atłasu. Proponuję tym państwu poddać się walkowerem, zaś sam wynik powinien zapaść poprzez aklamację.

Po co dyskutować z faktami, które w tym przypadku są brutalne: prezydent Chojniak rządzi Piotrkowem do końca 2022 roku, kropka. To najlepszy rezultat po 1989 roku, nie do pobicia już i godzien odnotowania w księdze rekordów Guinnessa: 16 lat na jednym stolcu, jak Władysław IV Waza!

A sam mebel wymaga wymiany, bo mocno już wygnieciony przez trzy kadencje zasiadania, siedzenia i wysiadywania. Można powiedzieć, iż prezydent po raz enty obejmie owy fotel przez… zasiedzenie. Wszystkiego najlepszego, nowy-stary prezydencie, a kondolencje dla reszty.

Pan Krzysztof może już spraszać na zwycięski jubel, pozostali na smętną stypę. Zgoda prezesa na kandydowanie Chojniaka zasiewa jednak ziarno niepewności w sercach ścisłego sztabu magistratu. Czy szefowi - choć nic teraz na to nie wskazuje - nie strzeli do łba wymienić mnie na kogoś innego? - trapi się Andrzej Kacperek, zastanawia Adam Karzewnik, martwi Wiesława Łuczak, frasuje Bogdan Munik.