Pozwał areszt w Piotrkowie bo brakowało mu intymności

Pozwał areszt w Piotrkowie bo brakowało mu intymności

S. przebywał w Areszcie Śledczym w Piotrkowie tylko przez okres nieco ponad roku. W tym czasie zdążył złożyć trzy skargi (dotyczące obuwia, materaca i wyżywienia - uznane za bezzasadne) i doprowadzić do kilku kontroli sanepidu w jednostce, który sprawdzał, czy jakość żywności jest właściwa i czy w celach jest czysto.

Gangster pozwał piotrkowski areszt na milion złotych

W końcu S. wystąpił na drogę cywilną żądając w Sądzie Okręgowym w Piotrkowie 300 tys. zł zadośćuczynienia. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że nie zapewniono mu w czasie pobytu w AŚ w Piotrkowie warunków umożliwiających zachowanie intymności przez to, że nie miał możliwości korzystać z toalety i myć się w odosobnieniu - w celi byli inni więźniowie, a na domiar złego wykonywane przez niego czynności śledził więzienny monitoring.

Zarzucił też pozwanej jednostce naruszanie zasad BHP, przekraczanie uprawnień w trakcie przeszukiwania cel, zły stan sanitarny niektórych pomieszczeń, zbyt małą odległość miejsca spożywania posiłków od sanitariatów w celi, brak środków do odkażania, kiepskie wyżywienie, uniemożliwienie jego rodzinie dostarczania mu witamin, brak dostępu do ortopedy i przedłużające się oczekiwanie na ćwiczenia a wreszcie... brak zgody na wentylator w celi.

70 wizyt u lekarzy i pielęgniarek... 7 tys. zł kosztów
Już w toku postępowania procesowego przed sądem, AŚ udowodnił, że żadna z kontroli sanepidu nie wykazała uchybień w zakresie wyżywienia i stanu sanitarnego, S. przez większy okres czasu przebywał sam w ponad 10-metrowej celi, że monitoring - owszem w celi jest (także w części z sanitariatami), bo na oddziale dla niebezpiecznych osadzonych jest wymagany, ale obraz na monitorze nie pokazuje intymnych części ciała, jak i intymnych czynności, a ponadto S. skorzystał w okresie pobytu w piotrkowskiej jednostce z... ok. 70 wizyt u lekarzy różnych specjalności oraz dyplomowanych pielęgniarek.
Czytaj dalej:
SSO w Piotrkowie Alina Gąsior zwróciła uwagę, że więzień nie wykazał, iż w trakcie pobytu w AŚ był pozbawiony prawidłowej opieki medycznej.

- Zadaniem więziennej służby zdrowia nie jest spełnianie dowolnych, często wygórowanych oczekiwań osób pozbawionych wolności, ale utrzymywanie ich w niepogorszonym stanie zdrowia, zapewnienie niezbędnej, standardowej opieki - podkreśliła sędzia.

Ponadto, w uzasadnieniu wyroku sędzia zauważa, że „w przypadku osób skazanych istnieje większa trudność w ocenie naruszenia ich dóbr osobistych, a to z uwagi na fakt, iż samo pozbawienie wolności jest już ze swej istoty naruszeniem dobra osobistego w postaci wolności, godności” zaznaczając, że o naruszeniu tych dóbr w przypadku osadzonych można mówić tylko wtedy, jeśli doszło do działań nieprzewidzianych procedurą regulującą pozbawienie wolności. W przypadku S. - podkreśliła sędzia - do tego nie doszło.

SO powództwo S. oddalił. Skarb Państwa za jego pełnomocnika ma zapłacić ponad 7 tysięcy złotych.

Źle traktowani w złych warunkach?
Czytaj dalej:
Służba więzienna nie prowadzi statystyk dotyczących ilości pozwów, jakie kierowane są przeciw niej do sądów przez więźniów, ale ma dokładne dane dotyczące liczby składanych skarg. W więzieniach okręgu łódzkiego w 2017 r. osadzeni złożyli 3353 skargi, z czego tylko 1,5 proc. uznanych zostało za zasadne. W tym roku, do tej pory odnotowano 1654 skargi, z czego zasadnych było 0,55 proc. Więźniowie od lat skarżą się głównie na opiekę zdrowotną i warunki bytowe.

W Areszcie Śledczym w Piotrkowie w ubiegłym roku więźniowie złożyli 648 skarg. Większość dotyczyła sposobu traktowania ich przez funkcjonariuszy służby więziennej i warunków bytowych. Na trzecim miejscu znalazły się zarzuty dotyczące opieki medycznej. Niektórzy funkcjonariusze zwracają uwagę, że dla niektórych osadzonych, szczególnie tych z długimi wyrokami, skargi i sądowe batalie stają się sposobem na życie i więzienną nudę.