Prezydent dysponuje majątkiem...rozmowa z dr Waldemarem Walczakiem, ekonomistą z UŁ


W radach nadzorczych miejskich spółek w Piotrkowie są wiceprezydent, prezes innej miejskiej spółki, polityczny poplecznik prezydenta. To zgodne z prawem?


Z prawem tak, ale z etyką korporacyjną już nie. Do rad nadzorczych powinni trafiać ludzie kompetentni, niezależni myślowo, poza wszelkimi podejrzeniami o stronniczość i interesowność. Mechanizmy prawidłowo rozumianego nadzoru zakładają oddzielenie funkcji właścicielskich, zarządczych i kontrolnych. Decyzje o desygnowaniu przedstawicieli miasta do rady podejmuje jednoosobowo w formie wydanego zarządzenia prezydent miasta. Co więcej, taka decyzja nie wymaga uzasadnienia, nie podlega żadnym konsultacjom, czy zaskarżeniu. Tak wybrana rada wybiera - zwykle - oczekiwany przez prezydenta miasta skład zarządu spółki.



Czyżby "prywatny folwark"?


Prowadzone przeze mnie badania naukowe poparte obserwacją rzeczywistości organizacyjnej upoważniają do stwierdzenia, że spółki miejskie są traktowane jak prywatny folwark wąskiej grupy partyjnych działaczy, a nie jak własność lokalnej wspólnoty. Lokalna społeczność z jednego musi zdać sobie sprawę - dając mandat do sprawowania funkcji prezydenta konkretnej osobie, daje de facto tej jednej osobie prawo do dysponowania ogromnym majątkiem miasta.



A jak można wytłumaczyć sytuację, kiedy jedna osoba zasiada w aż trzech spółkach samorządowych, choć prawo tego zakazuje?


Prawo to jedno, a praktyka, jak widać drugie. Jeśli jedna osoba zasiada w trzech radach nadzorczych z większościowym udziałem samorządu terytorialnego i nikt nie reaguje, to jest patologia.


Patologią jest też niechęć do ujawniania zarobków członków rad nadzorczych?


Jest to ewidentny dowód buty i arogancji władzy. Gdyby organ właścicielski w Łodzi takiej informacji nie udzielił, byłaby afera. Nadzór właścicielski musi być transparentny.